Tanja Jess merkt dat haar tijd bij GTST z’n sporen goed heeft nagelaten, maar niet op een prettige manier. De actrice, die onlangs nog een onthulling deed over haar Playboy-shoot, vertelt aan Weekend dat ze daarom blij is dat ze niet meer zo populair is als 27 jaar geleden.
“Destijds had het een enorme impact op mijn privéleven”, aldus Tanja. “Ik kon geen kant meer op en niet normaal over straat. Mensen denken altijd dat Nederlanders zo relaxed zijn, dat zulke dingen alleen in het buitenland gebeuren met hysterische fans. Maar geloof me, in Nederland kunnen we er ook wat van.”
Tanja was in GTST van 1997-2000 en 2000-2001 te zien als Bowien Galema en Yolanda Vermeulen. Wanneer ze merkte dat die omslag van enorme populariteit uiteindelijk minder werd? “Dat gaat heel geleidelijk, dus je merkt het niet meteen. Maar toen Charly meedeed aan The Voice, voelde ik die gekte ineens weer opkomen. Dat schrok me echt af, het raakte me meer dan ik verwachtte. Als je in zo’n soap als GTST gaat spelen, ben je van de ene op de andere dag een bekende Nederlander en dat is zó heftig.”
Benauwd
Tanja spreekt over een leven vóór en na GTST. “Toen Charly weer zo in de schijnwerpers stond, kreeg ik het echt benauwd. Ik dacht: we gaan dit toch niet weer krijgen? Ik wil mijn vrijheid en privacy niet opnieuw inleveren. Ik hou er eigenlijk helemaal niet van om mijn hele hebben en houden met de wereld te delen. Pas toen besefte ik wat die tijd met me had gedaan.”
Verder wil ze er niet te veel over klagen, want zo meent ze: “Het is natuurlijk een luxeprobleem.” Tanja ging in haar populaire periode niet naar buiten en ook vermeed ze bepaalde plekken. “Buiten Amsterdam kon ik niet normaal over straat zonder dat mensen achter me aan gingen lopen, gillen, of foto’s maakten.”
Vreselijk
Tanja stelt het dat het anno nu echter veel erger is als je enorm populair bent onder het volk. “Omdat iedereen altijd een telefoon met camera bij zich heeft. Als je nu bekend bent in Nederland kun je nergens meer heen als er iets misgaat, je wordt meteen vastgelegd. Dat lijkt me vreselijk.”
Of ze een voorbeeld kan noemen van een moment waarop ze werd vastgelegd, waar ze van baalde? “Bijvoorbeeld als je aan het eten bent. Dan denk je: en nu? Wat ga je met dat eetfilmpje doen? Ga je dat thuis tijdens de paasviering met de hele familie nog eens terugkijken? Geloof me, ik eet echt verschrikkelijk lelijk. Ik schrans gewoon, haha!”
Maling
Dat waren momenten waarop ze dacht dat ze er toch wat meer op moest gaan letten. Anderzijds meent ze: “Maar ja, uiteindelijk ben je ook maar een mens. En je leert een beetje maling te hebben aan alles. Dat is eigenlijk een goede levensles: gewoon maling hebben aan wat anderen vinden.”
