Het drama rond Stefano bereikt een pijnlijk hoogtepunt in Goede Tijden, Slechte Tijden. Wat begon als een nieuw zakelijk avontuur en een sprankje hoop op genezing, eindigt mogelijk in totale desillusie – en Stefano blijft met een gebroken hart achter.
Na de onverwachte breuk tussen Ludo en Janine voelt Andrea zich schuldig. Hij realiseert zich dat zijn komst in Meerdijk meer schade heeft aangericht dan hij bedoelde. Ondanks Stefano’s waarschuwing, besluit Andrea om Ludo persoonlijk op te zoeken om de situatie uit te leggen. Maar Ludo is onvermurwbaar: hij wil niets meer met Andrea te maken hebben en wijst hem kil de deur.
Deze afwijzing zet Andrea aan het denken: moet hij überhaupt nog investeren in Stefano’s nieuwe zaak, als dat zo veel spanning veroorzaakt in de familie Sanders? De twijfels groeien – en Stefano voelt de grond onder zijn voeten wegzakken. Hij had gerekend op Andrea’s steun, niet alleen zakelijk, maar ook persoonlijk.
In een laatste poging om de schade te herstellen, nodigt Stefano Andrea uit voor een diner. De sfeer is stroef, maar langzaam ontdooit Andrea. Als Giorgio – Andrea’s broer – belt en vertelt over een baanbrekende stamceloperatie die hem weer heeft leren lopen, groeit Stefano’s hoop. Deze experimentele behandeling van dokter Bachmann zou ook voor hem de weg naar herstel kunnen zijn.
Maar net wanneer het tij lijkt te keren en Stefano droomt van een toekomst zonder rolstoel, volgt er een koude douche. Ludo – nog steeds woedend over Andrea’s aanwezigheid – stelt een keihard ultimatum: als Stefano doorgaat met Andrea, is hun band definitief voorbij.
Voor Stefano is het alsof hij moet kiezen tussen zijn familie en zijn tweede kans op genezing. Terwijl hij worstelt met die beslissing, beseft hij dat wat hij ook kiest, hij iemand zal verliezen. De aflevering eindigt met Stefano, alleen in de schemering, zijn toekomst onzeker, zijn hoop wankelend.
Is dit werkelijk het einde voor Stefano? Of komt er toch nog een wonder in Meerdijk?
